9. Bölüm, Yuhanna
10. Bölüm
İyi çoban
«Size doğrusunu söyleyeyim, koyun ağılına kapıdan girmeyip
başka yoldan giren kişi hırsız ve hayduttur. 2Kapıdan giren ise
koyunların çobanıdır. 3Kapıyı bekleyen ona kapıyı açar. Koyunlar
çobanın sesini işitirler, o da kendi koyunlarını adlarıyla
çağırır ve onları dışarı götürür. 4Kendi koyunlarının hepsini
dışarı çıkarınca önlerinden gider, koyunlar da onu izler. Çünkü
onun sesini tanırlar. 5Bir yabancının peşinden gitmezler, ondan
kaçarlar. Çünkü yabancıların sesini tanımazlar.»
6İsa onlara bu örneği anlattıysa da, ne demek istediğini
anlamadılar.
7Bunun için İsa yine, «Size doğrusunu söyleyeyim» dedi, «ben
koyunların kapısıyım. 8Benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve
hayduttu, ama koyunlar onları dinlemedi. 9Kapı ben'im. Bir kimsebenim aracılığımla içeri girerse kurtulur. Girer, çıkar ve otlak
bulur. 10Hırsız ancak çalıp öldürmek ve yok etmek için gelir.
Bense insanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim.
11Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir.
12Koyunların çobanı ve sahibi olmayan ücretli adam, kurdun
geldiğini görünce koyunları bırakıp kaçar. Kurt da onları kapar
ve dağıtır. 13Adam kaçar. Çünkü ücretlidir ve koyunlar için kaygı
duymaz. 14-15Ben iyi çobanım. Benimkileri tanırım. Baba beni
tanıdığı, ben de Baba'yı tanıdığım gibi, benimkiler de beni
tanır. Ben koyunlarımın uğruna canımı veririm. 16Bu ağıldan
olmayan başka koyunlarım var. Onları da getirmeliyim. Benim
sesimi işitecekler ve tek sürü, tek çoban olacak. 17Canımı,
tekrar geri almak üzere veririm. Bunun için Baba beni sever.
18Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm. Onu
vermeye de tekrar geri almaya da yetkim var. Bu buyruğu Babamdan
aldım.»
19Bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık doğdu.
20Birçoğu, «O'nu cin çarpmış, delidir. Niçin O'nu dinliyorsunuz?»
diyordu.
21Başkaları ise, «Bunlar, cin çarpmış bir adamın sözleri
değildir» dediler. «Cin, körlerin gözlerini açabilir mi?»
İsa'ya karşı tepkiler büyüyor
22O sırada Kudüs'te tapınağın açılışını anma bayramı
kutlanıyordu. Mevsim kıştı. 23İsa tapınağın avlusunda,
Süleyman'ın Eyvanında yürüyordu. 24Yahudiler O'nun çevresini
sararak, «Bizi daha ne kadar zaman kuşkuda bırakacaksın?»
dediler. «Eğer Mesih isen, bize açıkça söyle.»
25İsa onlara şu karşılığı verdi: «Size söyledim, ama iman
etmiyorsunuz. Babamın adıyla yaptığım işler bana tanıklık ediyor.
26Ama siz iman etmiyorsunuz. Çünkü benim koyunlarımdan
değilsiniz. 27Koyunlarım sesimi işitir. Ben onları tanırım, onlar
da beni izler. 28Onlara sonsuz yaşam veririm; asla
mahvolmayacaklar. Onları hiç kimse elimden kapamaz. 29Onları bana
veren Babam her şeyden üstündür. Onları Baba'nın elinden kapmaya
kimsenin gücü yetmez. 30Ben ve Baba biriz.»
31Yahudiler O'nu taşlamak için yerden yine taş aldılar. 32İsa
onlara, «Size Baba'dan kaynaklanan birçok iyi işler gösterdim»
dedi. «Bu işlerden hangisi için beni taşlıyorsunuz?»
33Yahudiler şöyle cevap verdiler: «Seni iyi işlerden ötürü
değil, küfür ettiğin için taşlıyoruz. İnsan olduğun halde Tanrı
olduğunu ileri sürüyorsun.»
34İsa şu karşılığı verdi: «Yasanızda, `Siz ilahlarsınız, dedim'
diye yazılı değil mi? 35Tanrı, kendilerine sözünü gönderdiği
kimseleri ilahlar diye adlandırır. Kutsal Yazı da geçerliliğini
yitirmez. 36Baba beni kendine ayırıp dünyaya gönderdi. Öyleyse
`Tanrı'nın Oğluyum' dediğim için bana nasıl `Küfür ediyorsun'
dersiniz? 37Eğer Babamın işlerini yapmıyorsam, bana iman etmeyin.
38Ama yapıyorsam, bana iman etmeseniz bile, yaptığım işlere iman
edin. Öyle ki, Baba'nın bende, benim de Baba'da olduğumu
bilesiniz ve anlayasınız.»
39O'nu yine yakalamaya çalıştılarsa da, ellerinden sıyrılıp
kurtuldu.
40Tekrar Şeria nehrinin ötesine, Yahya'nın başlangıçta vaftiz
ettiği yere gitti ve orada kaldı. 41Birçokları, «Yahya hiç mucize
yapmadı, ama bu adam için söylediklerinin hepsi doğru çıktı»
diyerek İsa'ya geldiler. 42Ve orada birçokları O'na iman etti.
11. Bölüm, Yuhanna