1-2O günlerde Vaftizci Yahya ortaya çıktı. Yahudiye çölünde şu çağrıda bulunuyordu: «Tövbe edin! Göklerin Egemenliği yaklaşmıştır.» 3Nitekim Yeşaya peygamber aracılığıyla sözü edilen kişi Yahya'dır. Yeşaya şöyle demişti:
«Çölde yükselen ses,
`Rab'bin yolunu hazırlayın,
geçeceği patikaları düzleyin' diyor.»
4Yahya'nın deve tüyünden giysisi, belinde deriden kuşağı vardı.
Tek yediği, çekirge ve yaban balıydı.
5-6Kudüs'ün, bütün Yahudiye'nin ve tüm Şeria nehri yöresinin
halkı ona geliyor, günahlarını itiraf ediyor, onun tarafından
Şeria nehrinde vaftiz ediliyordu.
7Ne var ki, Ferisilerle Sadukilerden birçok kişinin vaftiz
olmak için kendisine geldiğini gören Yahya onlara şöyle seslendi:
«Ey engerekler soyu! Gelecek olan gazaptan kaçmanız için sizi kim
uyardı? 8Bundan böyle tövbeye yaraşır meyveler verin. 9Kendi
kendinize, `Biz İbrahim'in soyundanız' diye düşünmeyin. Ben size
şunu söyleyeyim: Tanrı, İbrahim'e şu taşlardan çocuk yaratacak
güçtedir. 10Balta şimdiden ağaçların köküne dayanmıştır. İyi
meyve vermeyen her ağaç kesilip ateşe atılacak. 11Gerçi ben sizi
tövbe için suyla vaftiz ediyorum, ama benden sonra gelen benden
daha güçlüdür. Ben O'nun çarıklarını çıkarmaya bile layık
değilim. O sizi Kutsal Ruh'la ve ateşle vaftiz edecek. 12Yabası
elindedir. Harman yerini temizleyecek, buğdayını toplayıp ambara
yığacak, samanı sönmeyen ateşte yakacaktır.»
13Bu sırada İsa, Yahya tarafından vaftiz edilmek üzere
Celile'den Şeria nehrine, Yahya'nın yanına geldi. 14Ne var ki
Yahya, «Benim senin tarafından vaftiz edilmem gerekirken sen mi
bana geliyorsun?» diyerek O'na engel olmak istedi.
15İsa ona şu karşılığı verdi: «Şimdilik buna razı ol! Çünkü
doğru olan her şeyi bu şekilde yerine getirmemiz gerekir.» O
zaman Yahya O'nun dediğine razı oldu.
16İsa vaftiz olur olmaz sudan çıktı. O anda gökler açıldı ve
İsa, Tanrı'nın Ruhunun güvercin gibi inip üzerine konduğunu
gördü. 17Göklerden gelen bir ses de şöyle dedi: «Sevgili Oğlum
budur, O'ndan hoşnudum.»